Cengiz, Murat Boztepeli’nin isteği üzerine sorgusuz sualsiz verdiği adrese giderken sadakatten bahsediyor, siz adamlara para dağıttınız ama onları parayla yanınızda tutamazsınız yarın daha fazlasını başkası verdiğinde onun yanına giderler diyor.

Sonuçta güvendiği üçlüden karikatür dediği Kese ikili oynamaya başlıyor zamanla. Ben onun polis de olma ihtimalinden şüpheleniyorum ya garip yerlerde telefona sarılmasından belki de Berkes’in adamlarıdır konuştuğu insanlar.

Hayvanat Bahçesindeki fil olacaksın, hem büyüksün hem de seni besler diyor, bir keresinde içeriden Boztepeli adını çağırdığında hızla içeri koşarken, fil çağırdı kaçar Kese diyerek dileğene de güzel bir fiyonk yapıyor.

Berkiz beye rapor verirken bu kadar esprili değil gayet ciddi görünüyor, belli ki göründüğünden zeki bir karakter.

Pamir ise Cengiz kadar sert görünmese de duygusal biri Mete’nin hepsiyle yaptığı konuşmalardan teker teker hikayelerini dinleyip bazılarıyla böyle yakınlık kuruyoruz empati kurduğumuz karakterimizle birlikte.

Mete onu istedi, yani Cengiz’i  ve  Murat Boztepeli menfaatleri için iki dakika da eliyle gönderdi en sadık adamını, en acımasız olanını, Mete içindeki sesi dinliyor ve adaletli davranıyor görünüyor, şimdilik değişim başlamış olsa da sanki içinde bulunduğu hayatın acımasızlığına çirkinliğine bulaşmayacak, bulanacak biraz belki.

Cengiz’e sorduklarının cevabını alıp onu öldürmüyor, tıpkı Berkes’in yaptığı gibi, gerçi amcasının onu öldürmeme sebebi suçluluk duygusu mu bilemedim.

Neden bir tek onda iyilik duyguları kabarmış Berkes’in. Bir de Nilüfer var. Ona aşık Berkes.

Nilüfer kardeşinin tehditleriyle yurt dışına gitmiş başkasının verdiği güvenle geri geliyor sırf ağbisini bunaltmak belki de Berkes’in yumuşak yanını ortaya çıkarmak için.

Bu hayat av ve avcı olan insanlardan ibaretmiş ya Nilüfer de avcıymış, çok aşığı varmış. Kızı Esra kimden henüz bilmiyoruz ama onu bırakıp gitmiş. Cinayeti o işlemiş görünüyor Murat Boztepeli öyle dedi ya da öyle sanmasını istiyor. Belki bir kaza ya da bir cinayet var ortada şahidi İbrahim Ferhat bilemedim.

Babaannenin masalları her zaman öğretici kim hazırlıyor bilmem, geçen bölümde demişti ki sana iyilik edenle kötülük yapana baktığında bir fark hissetmiyorsan, sen olmuşsun demektir. İnsan yani, neden yardım ederiz bizden düşkün olana, neden ölüm vardır. Ölüm kesin bilgidir, somuttur yani.

Boztepe hain bir adam ama çoğu zamanda net lafı dolandırmıyor ama yine de Cengiz’İn ardından yaptığı onca şamata düşününce fena, önümüzde ki haftayı beş gözle bekleyeceğim neler olacak.

Cengiz’in ayakkabıları ceketi kendinden önce geldi yası tutuldu ama acele ettiler.

Avcı Nilüfer abisi sayesinde, kızının hatırı için av oldu ama bu abisi Murat Boztepeli’yi kurtaramadı.

Ava gidenler şimdilik Berkes’in dediği gibi avlandı ama terlikleriyle Cengiz de çıkageldi, camide ayakkabıları çalınan tövbekar gibi, bir an da hepsi özellikle de Murat Boztepeli dutunu yeni yemiş bülbül gibi öylece kalıverdiler.

Funda Eryiğit yani dizinin Türkan’ı ile Mete ‘nin (Buğra Gülsoy ) aşkında ten uyuşmazlığı olacak sanki tutkusuz insanlar sanki bunlar. İyi insan olmak başka bir şey herkes iyi olur ama mesela salon kadını vardır zarafet, özel bazı şeyler vardır sadece tanrının bahşedebileği, tutku mesela, gözdeki ışık.

Bu hikayede aşk zayıf. Onun dışında  her şey güzel.

Hayatın içinde iyi şeyler de olur hani kötü şeyler de vardır. İyi insanlar vardır yani iyi yanları daha baskındır. Kötülükleri en fazla kiraya ortak ettikleri arkadaşlarını salonun ortasındaki bozuk kanepede yatırmaktır. Orada bir denge vardır aslında. Ömer ile Ragıp’ın ilişkisi, küçük Ayhan Işık, Zeynep, o apartmanın diğer sakinleri bazen biraz zorlama espriler yapsalar da dizinin gerilimini iyi yumuşatıyorlar oh be diyorsun her şey o kadar kötü olamaz.

Olmamalı.

Güzel günlerde görüşmek dileğimdir.

Saygılarımla,

Yazan: Zuhal Özden